PURSE

0 luahan perasaan tentang entry saya
Assalamualaikum. Apa kabau toq kau??? Ada baik ka??? hahaha. Agaknya apa dalam kepala kau time baca guwa punya title entry, "purse" gitu haaaaaaa kata dia. Mesti dalam kepala hotak kau, kau akan otomitik pikiaq "ouhhhh dompet". Sumpah kau memang takde perasaan beb. Nyampah tau tak nyampah! Ampah angat. Cewpark muwkew awukxs ang bawu taux. Grrrrr bahasa myspace. Kau paham tak haaa!!!! Bahasa myspace oke bahasa myspace!!!! WTH beb bahasa myspace! Ada lagi ke orang online menatang ni???

Bagi yang tatau menatang apa itu myspace. Myspace itu bukan sejenis makanan. Tapi myspace itu adalah sejenis laman sosial yang digunakan dulu.




Apa ni dieba??? Apa ni dieba??? Kat title entry kan "purse" tapi knapa keluar myspace pulak ni. Oh tidak... Oh tidak... Nooooooooo!!!!!!

Woiiii, Kau nak baca, kau baca tak payah nak menggedik medik oh tidak pulak. Guwa tenyeh muka lu kat jalan pasir kang. Baru kau tau macam mana seksanya guwa nak spin otak bagi penulisan dalam blog guwa ni lebih kreatif dan inovatif *tak memasal keluaq inovatif*.

Actually cenggini ha ceghita diaaaa.......

Flashback beberapa bulan dulu *mata pandang atas oke biaq sampai keluaq awan nak flasback tu*

...............

Tempat : Dewan Kayangan (DK) kat UiTM Segamat.
Masa : Beberapa bulan dulu.

Lepas guwa makan kat teratak bonda. Guwa pergi lah kelas kat dewan tu haaa. Pastu time kat dalam dewan tu membe guwa suruh guwa belikan air gedegang. Kau tau apa itu air gedegang. Air gedegang itu adalah air yang bila kau masuk kat duti syiling or kertas kat dalam kotak air tu pastu kau pilih ah kau nak air apa, nanti air tu akan keluaq dan berbunyik 'gedeganggggg'. Macam kepala kenkawan aku yang gedenganggg bunyik dia bila depa kenekan aku.

Time tu aku dah pusing satu blok kat situ tak jumpa haaaa yang namanyaaa ayaq gedegang tu. pastu sampai kat dalam dewan balik aku cakap "weyh, takde ah". Pastu dia cakap apa tah yang buad aku carik purse aku. Then tetibaaa.......

Taraaaaaa.....

My purse!!!!

Gone!!!!!

Weyhhhh!!! Purse guwaaa manaaaaa!!!!

Kau tau aku punya panic acano??? Macam nak tercabut kepala toqq!!! Carik punya carik, membe guwa habaq "tadi tinggal kat bonda kot".

Perghhhh!!! guwa punya cuak kan. Macam nak meraung babe kat dewan -_-' pastu aku cuba try test jugak la rilek kan supaya tak nampak sangat yang aku ni panic. Padahal memang tak dapat tahan lagi dah. Aku rasa macam kalau dapat ic aku je pon takpe laaaaa. IC je... IC jeee.... Last-II membe aku bagi balik purse aku yang dia tolong ambik kat sebab aku tinggal kat teratak bonda tu yang tak sengaja aku lupa masuk kan dalam beg. OMG!!!! Nasib baik ada memembe yang baik hati, jantung dan buah pinggang yang tolong ambik kan.

Kali kedua bende ni happen lagi kat aku time nak balik jaybee. Bebaru ni je haaaa. Guwa saing membe balik jaybee. Kebetulan dia nak teman membe dia g Dato' Onn. Oke pasal tu kau tak payah nak tau lebih sangat.

Flashback lagi flashback lagi beberapa minggu lepas... hahahaha.

..........

Aku tak mintak dia hantar aku kat Econsave Taman Daya je, sebab mulanya dia memang tak hantar kat taska. Tapi saya nak jumpa membe saya lah awak. Dah lama tak jumpa Afiqah. Dah makan berapa tahun baru jumpa balik kat Econsave Taman Daya.

Time nak bayar barang yang aku beli tu tetibaaaa.....

Toqqq!!! Mana purse guwaaaaaa!!!!!

Tapi aku still beli lagi ah barang tu. hehehe.

Aku dah panic kan acano nak bayar ni acano nih???? Pastu aku call membe aku tadi "awak purse saya ada tinggal dalam kereta tak???" "takde lah awak, cuba tanya kat rumah mana tau tinggal sana". Then aku call ibu aku "ibu purse orang ada??" "ada ... bla.. bla..."

Fuhhh, selamat! Kalau tak konfem guwa kene hantar balik korea beb -_-' hehehe.

Pastu minggu depannya baru aku g balik kampung hambik purse. Oke, sangatlah APTB kan???? hahaha.

AYAH

0 luahan perasaan tentang entry saya
Assalamualaikum. Hi kau kau lu lu orang semua. Ghindu tak guwa punya entry baru hahahaha. Iyelah mana taknye, ada blog tapi tak reti update. Aku rasa kau dah boleh cakap kat aku cenggini ha "weyh! blog kau tu kalau tak reti nak hapdate kau campak je kat sungai pinggan ke mangkuk ke sudu ke garpu ke oke gak dari tak hapdate pape kan". Sapa jugak suka tengok entry ulang-ulang??? Lu ka lu ka??? Oke ah kalau lu nak, guwa tak payah update babe. Amacam oke dop??? Tapi apa guwa kesah kau suka tengok entry ulang-ulang ke hapa ke, guwa nak hapdate gak toqqq! Blog guwa, guwa punya suka la kan. Lagi pon ada ceghita best kot aku nak hapdate ni kalau tak memang malas la babe guwa nak menarikan jari jemari guwa yang halus lagi mulus ni *sampai dah scene perasan aku ni*. Aku kalau dah berada kat taska lela manja ni memang tahap kemalasan naik terus sampai tahap dewa90 bukan dewa19 lagi dah weyh. Guwa cakap jujur kalau dah kat sini aku lebih rela kau hentak aku pakai besi konkrit tu dari kau paksa aku suruh hapdate blog. Tapi disebabkan cerita yg bakal aku persembahkan sat g ni haaa ada terselit melit pengajaran kat anak-anak muda zaman sekarang ni yang masih berhingus tu dan tak reti-reti nak lap hingus kau tu guna tisu, sumpah kau selekeh babe. Nyampah siot! G lap hingus kau yang meleleh tu sebelom kau baca entry aku yang ni.



Flashback 29/04/2013


Ceghita dia bermula camni ha....

(tulisan merah aku, tulisan orange boss)

6.00PM
tq kak sam...
oke... hati hati.

(tade kene mengena pon. hahaha *ketawakan kau sikit* hahahahaha)

Aku naik bas ke pontian pukul 7.30PM. Aku duduk kat seat kedua belakang. Tetiba....... *kau tak payah nak seram bagailah dieba guna tetiba bagai*. Tetiba aku dengar sorang pakcik ni ckp dengan pemandu, kuat jugak lah kan. Sebab tu aku dengar.

(tulisan biru pakcik sepang selangor, merah pemandu bas)

pakcik mintak maaf yee...
bukan salah pakcik pon...

8.00PM

Sampai je kat terminal bas pontian, pemandu bas tu bual lagi dengan pakcik tadi.

pakcik nak g mna sebenarnya???
pakcik nak pegi rumah besan pakcik kat....(aku tak dengar pakcik tu ckp apa, tapi bukan kat pontian rumah besan dia)
ouhhh, tapi tempat tu bukan kat sini pakcik. pakcik dah sesat ni. pakcik ada sesapa tak kat johor ni???
ada,menantu dengan anak pakcik. tapi pakcik tatau alamat dia...
no telefon dia pakcik ada???
(pakcik tadi sambil selak-selak buku yang dia bawak)
entah. takde kat sinilaaaa.
pakcik takde no sesapa yang boleh dihubungi???
...... (aku tak dapat tangkap apa pakcik tu ckp)
pakcik sebenarnya dari mana ni???
sepang...
sepang kat selangor lah kan???
aah..
pakcik tinggal kat sepang sorang ke??? ada anak tak kat sana???
aah pakcik tinggal kat rumah sorang... tapi pakcik ada anak kat sana...
dia tau tak pakcik pegi sini???
(geleng kepala tanpa berkata)
ada no dia pakcik???
ada... (sambil bagi no yang ada kat dalam buku yang dia bawak tadi)
nama dia sapa pakcik???
nama dia ros.


Pemandu bas tadi mula dail no yang pakcik tadi bagi. Masa first tu dia "ros" tu tak angkat. Tapi lepas berapa kali pemandu bas tu tipon baru dia angkat. Tak angkat maybe no baru so tak berani nak angkat kot *berprasangka baik*

(tulisan merah pemandu bas, purple ros)

hello assalamualaikum ini puan ros ke???
(aku tak dapat tangkap apa ros tu cakap tp kau boleh agak sendiri apa dia cakap sebab time call tu pakcik bas tak buad loudspeaker pon)
saya nak cakap ni bapak puan ros ni dah sampai pontian...
...
(dia tanya pakcik tadi sapa nama pakcik tadi) pakcik sapa nama???
kasim
haa, namanya kasim puan. sekarang macam mana ni??? dia cakap dia nak pegi rumah besan dia tapi tatau alamat. sekarang ni nak suruh dia balik ke apa puan???
...
ehhh, awak jangan la meninggi suara kat saya macam ni. saya tolong pon ikhlas,,
....
oke laaa kalau awak dah cakap macam tu. saya suruh dia balik sepang je lah.
....

End called.

Pemandu bas tadi cakap kat kawan dia. (tulisan merah pemandu bas, hijau kawan pemandu bas)
kenapa??? macam mana???
orang nak tolong dia ikhlas tapi dia marah-marah pulak...
kenapa??? dia cakap apa...
dia cakap "awak tatau apa masalahnya sekarang ni. awak jangan masuk campur. dia pandai datang pandailah dia balik" dia cakap macam tu. orang nak tolong dia ni ikhlas.
.....

Pemandu bas tadi bincang balik dengan pakcik tadi.

pakcik.. saya rasa pakcik ni ada masalah kan dengan anak-II. anak-II tak nak terima pakcik ni.
.... (sambil tundukkan muka je)
pakcik saya rasa elok pakcik balik selangor dulu. pakcik balik sepang dulu. pakcik tggu kat TBS. sekurangnya kat sana lagi selamat kalau pakcik nak tggu lagi pon kat sana pakcik boleh balik rumah.
iyeelaaaa. pakcik mintak maaf yeee.
pakcik tade buad salah pon. tak payah mintak maaf.
maaf ye nak...

Lepas tu bapak aku pon sampai then aku pon balik. Tatau apa jadi yang seterusnya. Tapi rasanya pakcik tu balik KL malam tu jugak sebab pakcik tu beli tiket balik KL malam tu jugak.

Malam tu aku terpikir sendiri. Aku ingat bende ni terjadi kat dalam drama lakunan Zamarul Hisyam, Dynas, dan beberapa pelakon lain kat dalam satu cerita kat buad aku ingat cerita tu sampai sekarang. Tak sangka drama tu terjadi depan mata aku sendiri.

To Puan Ros and her siblings- Terima lah bapa anda dengan hati yang terbuka. Walau siapa pon dia.

Note:: Sehina mana, sehodoh mana, seburuk mana orang tua kita. Jangan buang dia dari kehidupan kita selagi hayat dia ada. Sebab tanpa dia kita pon tak akan ada.
 

♔ Puteri Dieba ❤ Template by Ipietoon Blogger Template | Gift Idea